Od rana krzątałam się po domu przeznaczając wolny dzień na zaległe prace. Już miałam usiąść, gdy przypomniałam sobie, że w komórce leży stara, ale bardzo ładna tkanina, tylko trzeba ją porządnie wyprać, wygotować i będzie, jak nowa. Zabrałam się do roboty. Otrzepałam materiał, przeprałam ręcznie i przełożyłam do gotowania.
W tym czasie przyszła mama na kawę:

– Co robisz, córuś?
– Mamo, pamiętasz tę pięknie haftowaną ściereczkę? Olek wybrudził ją smarem, ale postanowiłam przywrócić jej dawną świetność.
– Córuś, daj spokój! Z każdej ściereczki możesz zrobić szmatę, ale ze szmaty nie zrobisz ściereczki.
– Mamuś, za kilka dni sprawdzimy, która z nas miała rację.

___

10.2020.