mieszkam za granicami twojego umysłu
więziłeś mnie w złotym getcie
sypiąc na głowę popiół chciałeś
wymazać grzech pierwotny

z bliska widziałam ból światła
pozszywałeś nasze krańce ku
potępieniu purpurowej nocy
nie potrafiłeś jednak wymazać

ukrytego w fenomenie chmur słońca
a byłeś tak blisko…

___

2016.