Świat zwariował na odchodne
Zapal światu, więc pochodnie
Czaruj świat miłym uśmiechem
Może uśmiech wróci echem…

Przytul świat, otocz sympatią
Obdarz świat swoją empatią
Wytrzyj łzy ze świata twarzy
Wiesz, co światu się dziś marzy?

Morza, rzeki i jeziora
Bez żadnego w głębi stwora
Bez trucizny, aldehydów
Innych ropotwórczych płynów

Czysta ziemia i powietrze
I jedzenie bez ulepszeń
Soki z warzyw i owoców
Zrób to, czynem zaowocuj

Aby przyszłe pokolenia
Nie wiedziały co to chemia
W ich pokarmie, wodzie, ziemi
W związku z tym nie bądźmy niemi

Stary świat kołysze sennie
Rytmem błogim wciąż niezmiennie
Poszłabym ze światem w sferę
Pozaziemską atmosferę. 

__
19.06.2009. 0.36
(Znalazłam na mailu trochę starych wierszyków)