szalała na polach, rosła
aczkolwiek nie była wyniosła
rozścieliła krainę ametystem
trafiła w świat lirycznym listem
trzymali ją w szafach, szufladkach
toczyli po szyi, pośladkach
aromatem zwodziła, kusiła
w głowie delikatnie mąciła
zachęcała do zamknięcia powiek
dbała o zdrowie bowiem,

więc kiedy przyjdzie słońca czas
posadź lawendę w swym ogródku
nie zbliżysz się do nieba gwiazd
jednak oddalisz napływ smutku.

kiedy przyjdzie czas na słońce
ogród rozpali fioletem
zerwij choć kilka gałązek
niech będą radości oddechem

___

2016./2018.

~*~

Starożytni Rzymianie uznawali lawendę za roślinę leczniczą i antyseptyczną, odstraszającą szkodliwe owady. Wykorzystywali ją także podczas r prania jako środek zapachowy. Pierwszej pisemnej wzmianki o leczniczych właściwościach lawendy dokonał grecki lekarz wojskowy Dioscorides. Dioscorides zbierał rośliny lecznicze z całego basenu Morza Śródziemnego. Informacje na ich temat przedstawił w 5 tomowej pracy zatytułowanej De Materia Medica. Zauważył, że lawenda stosowana wewnętrznie pomaga w niestrawności, bólach głowy i gardła. Zewnętrznie można ją stosować do dezynfekcji ran i oparzeń oraz w leczeniu dolegliwości skórnych. Rzymscy żołnierze zabierali ze sobą lawendę na wyprawy wojenne w celu leczenia nią ran. Lawenda w Rzymie była stosowana do odkażania pokoi, w których znajdowali się chorzy oraz jako kadzidło w ceremoniach religijnych.
Pliniusz Starszy grecki pisarz zauważył, że lawenda przynosi ulgę osobom z zaburzeniami miesiączkowania, nerek, żołądka oraz mającym żółtaczkę i obrzęki. Olejek z lawendy był wykorzystywany przez Rzymian do perfumowania włosów, ciała, sztandarów wojskowych oraz domów.

Bukiet lawendy wisiał koło łóżka aby wzbudzać namiętność.

De Materia Medica była podstawową księgą dla Arabskich lekarzy, którzy czytali stare perskie oraz syryjskie tłumaczenia. Dominacja kultury śródziemnomorskiej przez arabów nastąpiła około VIIw. naszej ery. Dzięki temu informacje o lawendzie przeniosły się do Hiszpani i dalej rozprzestrzeniły się na całą Europę. Ich największy lekarz Awicenna wspomniał o leczniczych właściwościach lawendy.
Niektóre odmiany lawendy zostały udomowione w Arabii.